หลากหลาย เส้นด้ายเส้นใยโพลีเอสเตอร์ มีจำหน่ายในท้องตลาด เส้นด้ายใยยาวเหล่านี้นำไปใช้ประโยชน์ได้หลากหลาย เช่น ผ้าม่าน เครื่องนอน เบาะรถยนต์ และชุดตกแต่งบ้าน เส้นด้ายใยโพลีเอสเตอร์สามารถผลิตได้โดยใช้กระบวนการและวัสดุที่แตกต่างกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งสามารถผลิตได้โดยใช้กระบวนการปั่นแบบหลอมละลาย อย่างไรก็ตาม มีข้อเสียบางประการที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการนี้ ซึ่งรวมถึงความยากลำบากในการม้วนให้เรียบ การก่อตัวของปุย และการแตกหักของเส้นด้ายใยยาว นอกจากนี้คุณสมบัติทางกายภาพของเส้นด้ายใยยาวอาจเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา ข้อเสียเหล่านี้อาจทำให้ประสิทธิภาพการผลิตลดลง
เส้นด้ายเส้นใยโพลีเอสเตอร์ที่ผลิตโดยสิ่งประดิษฐ์ปัจจุบันผลิตขึ้นโดยใช้สารเพิ่มความยาว สารเพิ่มความยาวนี้ประกอบด้วยอนุภาคเล็กๆ ที่สามารถอยู่ในส่วนลึกด้านในของกระแสเส้นใยที่ถูกอัดออกมา สารนี้มีหน้าที่รับผิดชอบในการปรับปรุงประสิทธิภาพการพันของกระแสไส้หลอด อนุภาคนี้ยังสามารถทำหน้าที่เป็นลูกกลิ้งสำหรับเรซินโพลีเอสเตอร์ได้ นอกจากนี้ยังสามารถลดแรงเสียดทานระหว่างเส้นใยและส่งเสริมการยืดตัวอีกด้วย อนุภาคยังทนทานต่อการเสียรูปแบบยาวอีกด้วย อย่างไรก็ตาม สิ่งสำคัญที่ควรทราบคือ เป็นเรื่องยากมากที่จะกระจายอนุภาคนี้ในเมทริกซ์เรซินโพลีเอสเตอร์อย่างสม่ำเสมอ ในความเป็นจริง มันอาจไม่ทำหน้าที่เป็นวัสดุที่รับความเครียด
นอกจากนี้กระแสเส้นใยยังถูกทำให้เย็นลงด้วยความเร็วที่ค่อนข้างสูง ผลลัพธ์ที่ได้คือความหนืดเพิ่มขึ้นแบบไม่เชิงเส้น การเพิ่มขึ้นแบบไม่เชิงเส้นนี้อาจส่งผลให้เส้นด้ายใยยาวบางลง ในความเป็นจริง การเพิ่มขึ้นแบบไม่เชิงเส้นนี้อาจส่งเสริมให้ผอมบางเร็วกว่าในสภาพแวดล้อมที่มีความหนืดเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรงมากขึ้น ดังนั้นความเร็วการพันขั้นสุดท้ายของเส้นด้ายใยปั่นละลายอาจต่ำกว่าในสภาพแวดล้อมที่มีความหนืดเพิ่มขึ้นเป็นเส้นตรง
ความท้าทายอีกประการหนึ่งในการผลิตเส้นด้ายใยโพลีเอสเตอร์คือความผันผวนของราคาวัตถุดิบที่ใช้ในกระบวนการผลิต โดยเฉพาะราคาของ MEG ซึ่งเป็นวัตถุดิบหลักที่ใช้ในกระบวนการผลิตโพลีเอสเตอร์อาจมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว ความผันผวนของราคานี้อาจจำกัดการเติบโตของตลาด นอกจากนี้ราคาของเม็ดโพลีเอสเตอร์หลักอย่าง PTA ก็อาจมีความผันผวนเช่นกัน ความผันผวนเหล่านี้อาจส่งผลให้เกิดคุณสมบัติการดึงที่ไม่เอื้ออำนวยของเส้นด้ายใยโพลีเอสเตอร์ อย่างไรก็ตาม กระแสเส้นใยยังคงสามารถบรรลุประสิทธิภาพการประมวลผลที่ดีได้ สามารถผลิตได้ที่ความหนา 1.0 dtex หรือน้อยกว่า
จำนวนอนุภาคของสารเพิ่มประสิทธิภาพการยืดตัวของเส้นใยต้องมีอย่างน้อย 15 อนุภาคสำหรับทุกๆ 100 ตารางมิลลิเมตรของเส้นใย ขนาดอนุภาคต้องมีอย่างน้อยสิบไมครอน จำนวนอนุภาคของสารเพิ่มประสิทธิภาพการยืดตัวของเส้นใยจะต้องมากกว่าจำนวนเส้นใยในเส้นใยหลอมละลายอย่างน้อยสิบเท่า นอกจากนี้ สารเพิ่มความยาวจะต้องสามารถแสดงผลกระทบต่อความเค้นต่อเส้นใยที่หลอมละลายได้ สิ่งสำคัญคือต้องทราบด้วยว่าผลกระทบที่แบกรับความเค้นของสารเพิ่มความยาวอาจไม่เกิดขึ้นจริงหากเรซินโพลีเอสเตอร์ประกอบด้วยโพลีเมอร์ที่มีน้ำหนักโมเลกุลมากกว่า 200,000.
